موقعیت این مجسمه طوری است که به کسانی که از آب وارد آمریکا (نیویورک) می شوند، خوش آمد گویی می کند.

این مجسمه مسی را فرانسویها در روز 28 اکتبر سال 1886 به ایلات متحده آمریکا اهدا کردند تا دوستی این دو ملت را ثابت کنند. مجسمه ساز این اثر، فردرید آوگوسته بارتولدی (Frédéric Auguste Bartholdi) و گوستاو آیفل (Gustav Eiffel)- مجسمه ساز برج آیفل در شهر پاریس بودند. مجسمه آزادی به عنوان یکی از نشانه های ایالات متحده بشمار می رود.

جزیره آزادی با بندرگاه نیویورک 2.6 کیلومتر فاصله دارد. این جزیره تا پیش از سال 1656 بنام جزیره بدلو (Bedloe"s Island) شناخته می شد. مجسمه آزادی، مجسمه خانمی است که مشعلی را به دست راست خود گرفته و با دست چپ خود نیز لوحی را نگه داشته است. مشعل نشانه روشنایی و آزادی است و لوح نیز نشانه لوح چهارم جولای 1776 است که بیانیه استقلال آمریکا در آن گنجانده شده است.

ارتفاع کلی این مجسمه از سطح تا نوک مشعل آن (به همراه پایه و تاسیسات)، 93 متر است. در حالی که خود مجسمه دارای ارتفاع 46 متری می باشد. جنس این مجسمه از مس و وزن آن حدود 220 تن است.

داخل مجسمه
در قسمت پایه و ستونی این مجسمه، موزه ای وجود دارد که تاریخچه این مجسمه را ارایه می دهد. قبل از سال 1916، نرده بانی در دست راست مجسمه آزادی وجود داشت که دسترسی عموم به درون مشعل را مهیا می ساخت، اما بعد از آن دسترسی عموم به این قسمت حذف شد، چون در قسمت مشعل تجهیزات روشنایی و نور افکنهایی قرار گرفتند. یکی از مهمترین آثاری که در موزه این مجسمه وجود دارد، شعر The New Colossus از اما لازاروس (Emma Lazarus) شاعره قرن نوزدهم است که این شعر او برنده جایزه New York World در سال 1903 – 20 سال بعد از فوت او شد.

در قسمت تاج این مجسمه بیست و پنج پنجره وجود دارد که نمای بیرونی از طریق آنها قابل رویت است.

28 اکتبر 2006 این مجسمه 120 ساله خواهد شد.

بازسازی و مرمت
در سال 1984، ایالات متحده شروع به بازسازی کلی و اساسی این مجسمه کرد و پس از مرمت آنرا به عنوان یکی از مکانهای میراثی جهان به ثبت رساند. پنجم جولای 1986 بازدید از این مجسمه مجددا برای عموم آزاد شد.

اما پس از واقعه یازدهم سپتامبر 2001 بازدید از آن ممنوع شد، تا سوم آگوست 2004 که بازدید برای عموم دوباره آزاد شد.